قوانین نامگذاری متغیرها در جاوا

 زبان برنامه نویسی جاوا مجموعه ای از قوانین و قراردادهای خاص برای نامگذاری متغیرها دارد. آنچه باید بدانید در اینجا آمده است:

• متغیرها در جاوا حساس به حروف کوچک و بزرگ هستند.
• نام متغیر دنباله ای از حروف و ارقام یونیکد است و می تواند با حرف ، $ یا _ شروع شود. با این حال ، آغاز اسم متغیر با حرف معمولی تر است. همچنین ، نام متغیر نمی تواند شامل فضای خالی باشد.

هنگام تعریف متغیرها ، اسمی را انتخاب کنید که معقول باشد. به عنوان مثال ، score ، number ، level از اسامیs ، n و l با مفهوم تر هستند.

اگر یک کلمه را برای نام متغیر انتخاب کردید ، همه حروف را کوچک بنویسید. به عنوان مثال ، بهتر است از speed استفاده کنید نه SPEED ، یا sPEED.

اگر نام متغیر با بیش از یک کلمه را انتخاب کردید، از تمام حروف کوچک برای کلمه اول استفاده کنید و حروف اول هر کلمه بعدی را بزرگ بنویسید. به عنوان مثال ، speedLimit.

در زبان برنامه نویسی جاوا ۴ نوع متغیر وجود دارد:

• متغیرهای نمونه (متغیر های غیر استاتیک)
• متغیرهای کلاس (متغیر های استاتیک)
• متغیرهای محلی
• مولفه ای

ادامه مطلب...

آموزش ورودی و خروجی در جاوا

 خروجی جاوا

به سادگی می توان از

 

System.out.println ()

 

یا   System.out.print()

 

System.out.printf()

 

برای ارسال خروجی به خروجی استاندارد (صفحه نمایش) استفاده کرد.

 

System یک کلاس است و out یک فیلد استاتیک عمومی است که داده های خروجی را می گیرد. اگر متوجه نشدید نگران نباشید. Class ها ، public و static را در فصل های بعدی توضیح می دهیم.

 

بیایید یک مثال برای چاپ یک جمله به عنوان خروجی بزنیم.

 

class AssignmentOperator {

public static void main(String[] args) {

System.out.println(“Java programming is interesting.”);

}

}

ادامه مطلب...

برنامه “Hello World!” در جاوا

 

 

در جاوا، هر خطی که با // شروع شود، یک comment است. نظرات برای خواندن توضیحات در مورد کد و فهمیدن بیشتر آن است. کامپایلر جاوا به طور کامل این خطوط را نادیده می گیرد (برنامه ی کاربردی که کد های جاوا را برای کامپیوتر قابل اجرا می کند).

 

 class HelloWorld { … }

 

در جاوا، هر برنامه با تعریف کلاس شروع می شود. در برنامه بالا، HelloWorld نام کلاس است و تعریف کلاس برابر است با:

 

class HelloWorld {

 

… .. …

 

}

 

به یاد داشته باشید که هر برنامه جاوا دارای تعریف کلاس است و نام کلاس باید با نام فایل در جاوا مطابقت داشته باشد.

 

public static void main(String[] args) { … }

 

خط بالا main method یا تابع اصلی است. هر برنامه در جاوا باید یک main method داشته باشد. کامپایلر جاوا اجرای کد را از main method شروع می کند.

 

به یاد داشته باشید که تابع main نقطه ورود برنامه جاوا و اجباری است. امضای تابع main در جاوا برابر است با:

 

public static void main(String[] args) {

 

… .. …

 

}

 

 System.out.println(“Hello, World!”);

 

کد بالا رشته داخل علامت نقل قول را در خروجی استاندارد (صفحه نمایش) چاپ می کند. توجه داشته باشید، این خط از کد در داخل تابع اصلی است که در داخل تعریف کلاس قرار دارد.

ادامه مطلب...

ساختار آزمون تافل

1- بخش ریدینگ

اولین بخشی که شما در TOEFL iBT با آن مواجه می شوید، بخش ریدینگ است. همانطور که در بالا ذکر شد، مدت زمانی که این بخش طول می کشد، می تواند متفاوت باشد. بنابراین اگر هیچ سؤال تجربی دریافت نکنید، ریدینگ 60 دقیقه طول خواهد کشید و حاوی 36-42 سؤال است. اگر سؤالهای تجربی دریافت کنید، 80 دقیقه طول خواهد کشید و حاوی 48 تا 56 سوال است.

وظیفه اصلی شما این است که یک متن را بخوانید و به سوالات مربوط به آنها پاسخ دهید. هر متنی که در بخش ریدینگ مشاهده می کنید؛ طولانی است – معمولا حدود 700 کلمه – و شما سه یا چهار متن در مجموع خواهید دید (اگر شما چهار متن دریافت کنید، یکی از آنها آزمایشی خواهد بود).

متن ها با انواع موضوعات دانشگاهی، از تاریخ و هنر گرفته تا علوم و روانشناسی مطرح می شوند. هر متن نیز با 12 تا 14 سوال (یا یک «مجموعه سوالات») همراه است. در هر متن و سؤالات، زمان های تنظیم شده در اختیار تان قرار داده نشده است، بنابراین مهم است که زمان خود را به صورت عاقلانه مدیریت کنید.

ریدینگ ابتدا؛ به صورت نمره خام تصحیح می شود (به عنوان مثال، تعداد نمراتی که برای هر سؤال دریافت می کنید) و سپس به نمره مقیاس از 30 تبدیل می شود. نمره خوب در بخش ریدینگ بسته به جایی که شما درخواست پذیرش داده اید می تواند متفاوت باشد، اما به طور کلی هر چیزی بیش از 22 ( 50 درصد) می تواند خوب در نظر گرفته شود.

ادامه مطلب....

مقایسه آیتلس و تافل

آیلتس یک آزمون زبان انگلیسی است که برای مقاصد تحصیل، مهاجرت و کار در کشورهای دیگر، توسط ۹۰۰۰ موسسه در ۱۳۰ کشور جهان پذیرفته شده و بطور مشترک توسط شورای British council و  University of Cambridge ESOL استرالیا سازماندهی و برگزار می شود.
آیلتس در واقع از ساختار و لهجه ی بریتانیایی استفاده می کند و بیشتر توسط موسسات بریتانیایی و موسساتی که در کشورهای مشترک المنافعی همچون استرالیا و نیوزیلند و کشورهای اروپایی معتبر شناخته می شود. بسته به هدف شما (کار یا تحصیل یا مهاجرت؟) شما باید دوره های آموزش آیلتس عمومی (General) یا دوره های آموزش آکادمیک (Academic) را بگذرانید. آیلتس جنرال برای کار و زندگی در یک کشور باید گرفته شود و آیلتس آکادمیک برای تحصیل در یک کشور.

آزمون تافل بدنبال آن است که مهارت شما را در محیط های آکادمیک (دانشگاهی) همچون خوابگاه، دانشگاه یا کلاس درس بسنجد.  توسط ۸۵۰۰ موسسه در ۱۳۰ کشور جهان شامل بریتانیا، آمریکا و استرالیا و همچنین توسط ۱۰۰ دانشگاه برتر دنیا پذیرفته می شود. آزمون تافل توسط سازمان آمریکایی ETS (Education Testing Service برگزار می شود و لهجه و ساختار زبانی که در تافل یاد می گیرید، از نوع آمریکایی است. این آزمون بیشتر توسط موسسات آمریکایی و کانادایی پذیرفته می شود.
ادامه مطلب...